The Sound of Silence
Door: senor Hagt y senor Mesker
Blijf op de hoogte en volg Patrick/Tim
08 April 2016 | Bolivia, Isla del Sol
Ola a todos! De vorige keer dat we iets schreven, waren we nog Peru, nu zijn we in Bolivia! Daarover later meer.
In ons vorige blog schreven we dat we condors gingen spotten! En die hebben we ook gezien! Het is een machtig gezicht om deze schitterende roofvogels door de lucht te zien zweven. De omgeving waar we waren, de Colca Canon, was trouwens ook schitterend. Dat was maar goed ook, want we waren al om 2.30 uur opgestaan om dit natuurwonder te aanschouwen. Op deze trip hebben we nog meer beesten gezien, namelijk alpaca´s en lama´s en vicuña´s. Gelukkig konden we ook even bijkomen in een heerlijke warme spa. Helaas konden we er maar een uurtje van genieten. Tim had wel de hele dag erin willen liggen.
Onze uitvalsbasis tijdens deze trip was Arequiepa, die de witte stad wprdt genoemd. De stad dankt zijn naam aan de vele witte gebouwen die er te vinden zijn. Arequipa wordt ook omgeven door drie vulkanen die bij een heldere horizon te zien zijn. Twee daarvan zijn nog actief, gelukkig was de laatste uitbarsting 25 jaar geleden. Niet alleen de stad is wit, ook de mensen zelf zien er een stuk Europeser uit dan bijvoorbeeld Cusco.
De inwoners zijn wel een stuk kleiner dan in Europa. Toen Patrick tijdens een zaterdagse stapavond op zijn tenen ging staan, kon hij de hele dansvloer en iedereen die daarop stond makkelijk overzien.
Toch een minpunt: in een stad zo groot als Amsterdam was er geen fatsoenlijke shoarmazaak te vinden. We hebben dan maar een hamburger op straat gekocht. Ook heel lekker.
Tanja (die met ons reist tot La Paz) vond dat we ook erg lekker konden koken. Doordat ons hostel een eigen keuken had., konden we een keer zelf de handen uit de mouwen steken en dat hebben we ook gedaan. Onze specialiteit (pasta) smaakte naar meer en als we bij de komende hostels nog een keer een (goede) keuken vinden, gaan we het zeker nog een keer doen. Het hostel in Arequipa was zeer goed, alleen jammer dat onze kamer letterlijk overstroomde door een flinke onweersbui en bijbehorende regen. Ook dat hoort er allemaal bij hier ahah.
Na een paar dagen hebben we Arequipa achter ons gelaten voor onze laatste Peruaanse stop: Puno, dat aan het Titicacameer ligt. Dit meer is één van de grootste van Zuid Amerika en ogt op de grens van Peru en Bolivia. Ook is dit meer het hoogste ter wereld, liggend op zo´n 3800 meter boven zeeniveau. In de stad hing overigens een gespannen sfeertje. Zo liepen we over het centrale plein en kwamen we in een demonstratie terecht.
Waarover het precies ging was ons een beetje onduidelijk, totdat we enkele omstanders wat vroegen.
De Peruaanse verkiezingen komen eraan (zondag 10 april) en men kan ook op Keiko Fujimori stemmen. Zij is de dochter van voormalig president en dictator Alberto Fujimori, die een aantal jaren terug tot een jarenlange celstraf veroordeeld is.
Ondanks dat alles is zij nog altijd ontzettend populair en ze staat ook eerste in de peilingen. Veel mensen zijn daar ontzettend ontevreden over en ze besloten de straat op te gaan. Op vijf april doen ze dat elk jaar om de dictatuur te herdenken en dit keer waren de demonstraties extra groot, zo hoorden we. Want ook in Lima, Cusco en in Arequipa waren grote demonstraties.
De volgende dag was het een stuk rustiger, zodat we naar de drijvende eilanden konden gaan. De eilanden liggen midden in het meer, zijn gemaakt van riet en worden nog altijd door zo´n tweeduizend mensen bewoond. We gingen met een gids mee en kregen daardoor uitleg over de gewoonten en de gebruiken van de bewoners. Dat was erg interessant, omdat veel mensen al honderden jaren zo leefden en veel mensen ook graag op die eilanden willen blijven wonen.
Die middag gingen we onderweg naar de grens van Bolivia en Peru. Echte grenscontrole´s zijn we natuurlijk niet meer gewend, dus dat was best spannend. Ook moesten we natuurlijk onze Soles inwisselen voor de Boliviaanse munteenheid. Gelukkig ging alles goed en konden we gemakkelijk de grens over. Dit kon ook niet anders omdat we midden in een Hollands reisgezelschap terechtkwamen. Zo vormden we samen met deze pensionadas een ware Hollandse collone over de grens haha.
Je kan merken dat Bolivia toch een stuk armer is dat Peru. Het straatbeeld ziet er een stuk anders uit dan in Peru en ook lopen veel meer mensen in de lokale klederdracht rond, ipv westerse kleren. Ook worden we soms bediend door kinderen die eigenlijk op school hadden moeten zitten..
Vanuit het Boliviaanse Copacabana zijn we naar het Isla del Sol geweest. Dit eiland is samen met Isla del Luna één van de heilige eilanden van de Inca´s. We reizen nu met zijn vieren, Tanja, Patrick, Tim en Paulina, een Duits meisje die ook nog eens vloeiend Spaans spreekt, want ze is half Argentijns.
Isla del Sol was en is een andere wereld. Het eiland is ontzettend stil. Er rijden geen auto´s en wegen zijn er eigenlijk niet. Je kan er alleen maar per boot komen en afgezien van een drietal dorpjes wonen er bijna geen mensen. In de weinige restaurants die er waren, was de keuze dan ook vaak simpel. Ofwel kip met aardappels en rijst, of de optie met vis.
Er zijn gelukkig wel ruïne´s, die we ook bezocht hebben. Het uitzicht was adembenemend en wanneer je even luisterde hoorde je eigenlijk niets anders dan het ruisen van de wind en het geklots van de golven. Je komt hier echt tot rust.
Vandaag hebben we nog het zuidelijk deel van het eiland bezocht en nu zijn we op de bus naar La Paz aan het wachten. En dat gaat zeker een groot contrast opleveren in vergelijking met de afgelopen dagen!
Besos a todos!
In ons vorige blog schreven we dat we condors gingen spotten! En die hebben we ook gezien! Het is een machtig gezicht om deze schitterende roofvogels door de lucht te zien zweven. De omgeving waar we waren, de Colca Canon, was trouwens ook schitterend. Dat was maar goed ook, want we waren al om 2.30 uur opgestaan om dit natuurwonder te aanschouwen. Op deze trip hebben we nog meer beesten gezien, namelijk alpaca´s en lama´s en vicuña´s. Gelukkig konden we ook even bijkomen in een heerlijke warme spa. Helaas konden we er maar een uurtje van genieten. Tim had wel de hele dag erin willen liggen.
Onze uitvalsbasis tijdens deze trip was Arequiepa, die de witte stad wprdt genoemd. De stad dankt zijn naam aan de vele witte gebouwen die er te vinden zijn. Arequipa wordt ook omgeven door drie vulkanen die bij een heldere horizon te zien zijn. Twee daarvan zijn nog actief, gelukkig was de laatste uitbarsting 25 jaar geleden. Niet alleen de stad is wit, ook de mensen zelf zien er een stuk Europeser uit dan bijvoorbeeld Cusco.
De inwoners zijn wel een stuk kleiner dan in Europa. Toen Patrick tijdens een zaterdagse stapavond op zijn tenen ging staan, kon hij de hele dansvloer en iedereen die daarop stond makkelijk overzien.
Toch een minpunt: in een stad zo groot als Amsterdam was er geen fatsoenlijke shoarmazaak te vinden. We hebben dan maar een hamburger op straat gekocht. Ook heel lekker.
Tanja (die met ons reist tot La Paz) vond dat we ook erg lekker konden koken. Doordat ons hostel een eigen keuken had., konden we een keer zelf de handen uit de mouwen steken en dat hebben we ook gedaan. Onze specialiteit (pasta) smaakte naar meer en als we bij de komende hostels nog een keer een (goede) keuken vinden, gaan we het zeker nog een keer doen. Het hostel in Arequipa was zeer goed, alleen jammer dat onze kamer letterlijk overstroomde door een flinke onweersbui en bijbehorende regen. Ook dat hoort er allemaal bij hier ahah.
Na een paar dagen hebben we Arequipa achter ons gelaten voor onze laatste Peruaanse stop: Puno, dat aan het Titicacameer ligt. Dit meer is één van de grootste van Zuid Amerika en ogt op de grens van Peru en Bolivia. Ook is dit meer het hoogste ter wereld, liggend op zo´n 3800 meter boven zeeniveau. In de stad hing overigens een gespannen sfeertje. Zo liepen we over het centrale plein en kwamen we in een demonstratie terecht.
Waarover het precies ging was ons een beetje onduidelijk, totdat we enkele omstanders wat vroegen.
De Peruaanse verkiezingen komen eraan (zondag 10 april) en men kan ook op Keiko Fujimori stemmen. Zij is de dochter van voormalig president en dictator Alberto Fujimori, die een aantal jaren terug tot een jarenlange celstraf veroordeeld is.
Ondanks dat alles is zij nog altijd ontzettend populair en ze staat ook eerste in de peilingen. Veel mensen zijn daar ontzettend ontevreden over en ze besloten de straat op te gaan. Op vijf april doen ze dat elk jaar om de dictatuur te herdenken en dit keer waren de demonstraties extra groot, zo hoorden we. Want ook in Lima, Cusco en in Arequipa waren grote demonstraties.
De volgende dag was het een stuk rustiger, zodat we naar de drijvende eilanden konden gaan. De eilanden liggen midden in het meer, zijn gemaakt van riet en worden nog altijd door zo´n tweeduizend mensen bewoond. We gingen met een gids mee en kregen daardoor uitleg over de gewoonten en de gebruiken van de bewoners. Dat was erg interessant, omdat veel mensen al honderden jaren zo leefden en veel mensen ook graag op die eilanden willen blijven wonen.
Die middag gingen we onderweg naar de grens van Bolivia en Peru. Echte grenscontrole´s zijn we natuurlijk niet meer gewend, dus dat was best spannend. Ook moesten we natuurlijk onze Soles inwisselen voor de Boliviaanse munteenheid. Gelukkig ging alles goed en konden we gemakkelijk de grens over. Dit kon ook niet anders omdat we midden in een Hollands reisgezelschap terechtkwamen. Zo vormden we samen met deze pensionadas een ware Hollandse collone over de grens haha.
Je kan merken dat Bolivia toch een stuk armer is dat Peru. Het straatbeeld ziet er een stuk anders uit dan in Peru en ook lopen veel meer mensen in de lokale klederdracht rond, ipv westerse kleren. Ook worden we soms bediend door kinderen die eigenlijk op school hadden moeten zitten..
Vanuit het Boliviaanse Copacabana zijn we naar het Isla del Sol geweest. Dit eiland is samen met Isla del Luna één van de heilige eilanden van de Inca´s. We reizen nu met zijn vieren, Tanja, Patrick, Tim en Paulina, een Duits meisje die ook nog eens vloeiend Spaans spreekt, want ze is half Argentijns.
Isla del Sol was en is een andere wereld. Het eiland is ontzettend stil. Er rijden geen auto´s en wegen zijn er eigenlijk niet. Je kan er alleen maar per boot komen en afgezien van een drietal dorpjes wonen er bijna geen mensen. In de weinige restaurants die er waren, was de keuze dan ook vaak simpel. Ofwel kip met aardappels en rijst, of de optie met vis.
Er zijn gelukkig wel ruïne´s, die we ook bezocht hebben. Het uitzicht was adembenemend en wanneer je even luisterde hoorde je eigenlijk niets anders dan het ruisen van de wind en het geklots van de golven. Je komt hier echt tot rust.
Vandaag hebben we nog het zuidelijk deel van het eiland bezocht en nu zijn we op de bus naar La Paz aan het wachten. En dat gaat zeker een groot contrast opleveren in vergelijking met de afgelopen dagen!
Besos a todos!
-
08 April 2016 - 22:13
Nelleke Hagt:
Wauw! Die condor! Machtig gezicht.
Wel mooi, die verstilling in jullie reis en reisverslag, na het in zekere zin tumultueuze avontuur van de vorige keer. Mooi beschreven ook. Nog maar zo kort onderweg en al zoveel meegemaakt...
Hartelijke groet van Nelleke. -
08 April 2016 - 22:39
(oom) Rik:
Hallo Tim en Patrick,
Mooi verslag van uiterste ervaringen. En ook sfeervolle fotootjes. Wat een hoop indrukken hebben jullie al opgedaan! Hoe besluiten jullie nu waar je heen gaat en hoe lang je ergens blijft? Was er vooraf al een planning, of gaan jullie af en toe met (inmiddels) z'n vieren in conclaaf?
Een mooi verblijf in Bolivia gewenst!
Groeten,
Rik. -
09 April 2016 - 07:30
Kees:
Dag Tim en Patrick,
Inderdaad een prachtige foto van de condor. Die moet dan wel vlak boven jullie hoofde gevlogen hebben. Wij vroegen ons toevallig gisteren af hoe jullie het telkens buiten de deur eten zouden ervaren. Leuk om nu te lezen dat jullie de eerste mogelijkheid om zelf te koken ook direct hebben aangegrepen. Het zelf de ingrediënten voor je maaltijd aanschaffen is toch ook weer een extra dimensie. Leuk dat ook Tanja genoot van jullie pastamaaltijd. Haar lovende woorden zouden ook wel eens een andere grond kunnen hebben. Voor je het weet sta je alle dagen te koken... -
09 April 2016 - 19:47
Liesbeth:
Ha Tim en Patrick,
Weer geweldig om jullie reisverslag te lezen!
En prachtige foto's wederom.
Wat een machtig mooie natuur inclusief de dieren die daar leven.
En adembenemend moet het zijn om zo'n condor over je hoofd te zien vliegen. En je zult hem ook goed horen met zijn vleugelslag. Maakt ie ook nog geluid tijdens z'n/haar vlucht (Zoals de buizerd doet) ?
Op dit moment ben ik met alpacawol aan het breien, dus heel leuk om ze nu eens te zien op jullie foto's!
Het is een soort lama en de wol is nog warmer als dat van een schaap. En zachter!
Heel veel plezier en moois gewenst in Bolivia en fijn om met jullie mee te mogen reizen!
Lieve groeten,
Liesbeth
-
10 April 2016 - 20:49
Mieke:
Ha jongens
Mooie verhalen weer. Zo leuk om jullie te volgen. Ook leuk om de foto's te zien. Het mooist vond ik de foto's van de vrouwen met hun prachtige kleding en natuurlijk het jongetje Of was het een meisje? Wat mij betreft wil ik daar nog wel meer van zien.
Geniet van alle mooie dingen die jullie zien en alle mooie indrukken die jullie opdoen.
Ik zie alweer uit naar jullie volgende verslag
Veel liefs
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
