![100_3557[1]](https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/122/099/704_800x600.jpg?r=0)
![100_3597[1]](https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/122/099/705_800x600.jpg?r=0)
![100_3607[1]](https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/122/099/707_800x600.jpg?r=0)
![100_3623[1]](https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/122/099/710_800x600.jpg?r=0)
![100_3635[1]](https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/122/099/712_800x600.jpg?r=0)
![100_3663[1]](https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/122/099/714_800x600.jpg?r=0)
Zand, zand en nog eens zand!!
Door: Hagt y Mesker
Blijf op de hoogte en volg Patrick/Tim
23 Maart 2016 | Peru, Nazca
Ola! Wat leuk dat er zo veel mensen gereageerd hebben! Helaas bleek de koppeling naar Facebook niet te werken, zodat nog niet alle mensen het blog gelezen zullen hebben. Dat ligt niet aan ons en aan jullie, maar dat is een foutje van Waarbenjij.nu.
Inmiddels hebben we de drukte van Lima achter ons gelaten. In de laatste paar dagen zijn we in Paracas, Huacachina en Nasca geweest. Deze steden zin beduidend minder groot dan de wereldstad aan de Pacific. De temperatuur is er echter niet minder om, want met 35 graden in de schaduw zouden we zelf bijna verdampen.
In ieder geval, vanuit Lima hebben we bus naar Paracas gepakt. In Lima bleek het met de armoede nog mee te vallen, maar onderweg kwamen we langs dorpjes waar de levenstandaard veel lager dan in Lima ligt. Het stof van de woestijn geeft je het gevoel je in een scene van the good the bad and the ugly bent beland.
Want het is hier inderdaad erg stoffig. We zitten namelijk midden in de woestijn. Het eerste plaatsje wat we na Lima aandeden was Paracas, een klein dorpje aan de kust. Vlakbij Paracas lggen de Islas Belastas, die bekend staan om de vele dieren die we daar gezien hebben. Na een rustige en heerlijke stranddag hebben we op de volgende morgen de eilanden bezocht. Ht zijn eigenlijk niet meer dan een paar rotsen in de zee, maar er leven veel dieren op en rondom de eilanden. Zo hebben we dolfijnen gezien, maar ook zeeleeuwen, pelikanen en veel verschillende soorten vogels. Na die tour zijn we nog naar het nationaal park Paracas geweest. We reden in heel gammel busje door de woestijn, De eilanden vonden we echter veel mooier al denk ik dat het veel met de dieren te maken had. Ook het verblijf in Paracas was top, dat kan ook niet anders in een hostel met de naam El Bueno Samaritano, oftewel de barmhartige Samaritaan, de gastvrijheid was er net zoals tot nu toe in de rest van Peru niet minder om.
Die avond hebben we bus naar Ica genomen. Terwijl we op de bus stonden te wachten kwamen we een verschikkelijk aardige meneer tegen, die uit Stockholm bleek te komen . Hij heette Stefan en verbleef in Peru om inspiratie op te doen . Hij was namelijk publicist en schreef voor verschillende Zweedse uitgeverijen. Hij had een vrouw ontmoet en met haar trok hij al een aantal maanden door Peru. Omdat we in de zelfde bus zaten, besloten we na de reis een taxi te delen. Hij heeft ons naar Huacachina gebracht en onze taxi betaald .
Onze volgende stop heette Huacachina, dat op vijf minuten van Ica ligt. Dit is een klein plaatsje dat te midden van verchrikkelijk grote zanduinen ligt. Het dorpje is rondom een oase gebouwd, wat erg indrukkwekkend is! Wanneer je je ogen dicht doet, lijkt het alsof je in het Midden Oosten bent. De voornaamste activieiten waren sandboarden en rijden met de Sandbuggy en dat hebben we ook gedaan. Voor Tim was het echter meer zandhappen geblazen , maar gelukkig was er geen blijvende schade. (Nou ja, een pijnlijke linkerduim.) Toen we thuiskwamen hebben we beide eerst een half uur onder de douche (pisstraal) gestaan om al het zand te verwijderen.
We hadden tijden deze reis nog geen Nederlanders gezien, maar we kwamen in dit woestijnstadje de eerste twee exemplaren tegen, die uit Houten bleken te komen! (ja, echt waar) Rene en Sjoerd waren al in heel Zuid Amerika geweest en vooral Rene was een echte wereldreiziger, hij was al in Azie en Afrika geweest. Met hen zijn we een aantal dagen opgetrokken.
Inmiddels verblijven we In Nasca, wat ook In de woestijn ligt. Dit stadje is bekend om zijn Nascalijnen, eeuwenoude lijnen in het zand. Wetenschappers zijn met elkaar nog steeds in discussie over de betekenis, want niemand weet precies wie die lijnen heeft gemaakt en met welk doel ze gemaakt zijn. Op het busstation werden we begroet door een hartelijke meneer die werkelijk iedereen in dit kleine stadje bleek te kennen. (Onderweg naar het hostel moesten we vaak stilstaan omdat hij weer een vriend tegen was gekomen) Maar hij hield woord, het hostel waar hij ons naar toe bracht, zag er prima uit en we hebben hier heerlijk geslapen.
Vanavond zal dat waarschijnlijk anders zijn, we nemen de nachtbus naar Cusco (14 uur) waar we de komende dagen Pasen gaan vieren. En dat feest wordt hier uitgebreid gevierd, dus we zijn erg benieuwd wat we allemaal gaan zien en beleven!
Inmiddels hebben we de drukte van Lima achter ons gelaten. In de laatste paar dagen zijn we in Paracas, Huacachina en Nasca geweest. Deze steden zin beduidend minder groot dan de wereldstad aan de Pacific. De temperatuur is er echter niet minder om, want met 35 graden in de schaduw zouden we zelf bijna verdampen.
In ieder geval, vanuit Lima hebben we bus naar Paracas gepakt. In Lima bleek het met de armoede nog mee te vallen, maar onderweg kwamen we langs dorpjes waar de levenstandaard veel lager dan in Lima ligt. Het stof van de woestijn geeft je het gevoel je in een scene van the good the bad and the ugly bent beland.
Want het is hier inderdaad erg stoffig. We zitten namelijk midden in de woestijn. Het eerste plaatsje wat we na Lima aandeden was Paracas, een klein dorpje aan de kust. Vlakbij Paracas lggen de Islas Belastas, die bekend staan om de vele dieren die we daar gezien hebben. Na een rustige en heerlijke stranddag hebben we op de volgende morgen de eilanden bezocht. Ht zijn eigenlijk niet meer dan een paar rotsen in de zee, maar er leven veel dieren op en rondom de eilanden. Zo hebben we dolfijnen gezien, maar ook zeeleeuwen, pelikanen en veel verschillende soorten vogels. Na die tour zijn we nog naar het nationaal park Paracas geweest. We reden in heel gammel busje door de woestijn, De eilanden vonden we echter veel mooier al denk ik dat het veel met de dieren te maken had. Ook het verblijf in Paracas was top, dat kan ook niet anders in een hostel met de naam El Bueno Samaritano, oftewel de barmhartige Samaritaan, de gastvrijheid was er net zoals tot nu toe in de rest van Peru niet minder om.
Die avond hebben we bus naar Ica genomen. Terwijl we op de bus stonden te wachten kwamen we een verschikkelijk aardige meneer tegen, die uit Stockholm bleek te komen . Hij heette Stefan en verbleef in Peru om inspiratie op te doen . Hij was namelijk publicist en schreef voor verschillende Zweedse uitgeverijen. Hij had een vrouw ontmoet en met haar trok hij al een aantal maanden door Peru. Omdat we in de zelfde bus zaten, besloten we na de reis een taxi te delen. Hij heeft ons naar Huacachina gebracht en onze taxi betaald .
Onze volgende stop heette Huacachina, dat op vijf minuten van Ica ligt. Dit is een klein plaatsje dat te midden van verchrikkelijk grote zanduinen ligt. Het dorpje is rondom een oase gebouwd, wat erg indrukkwekkend is! Wanneer je je ogen dicht doet, lijkt het alsof je in het Midden Oosten bent. De voornaamste activieiten waren sandboarden en rijden met de Sandbuggy en dat hebben we ook gedaan. Voor Tim was het echter meer zandhappen geblazen , maar gelukkig was er geen blijvende schade. (Nou ja, een pijnlijke linkerduim.) Toen we thuiskwamen hebben we beide eerst een half uur onder de douche (pisstraal) gestaan om al het zand te verwijderen.
We hadden tijden deze reis nog geen Nederlanders gezien, maar we kwamen in dit woestijnstadje de eerste twee exemplaren tegen, die uit Houten bleken te komen! (ja, echt waar) Rene en Sjoerd waren al in heel Zuid Amerika geweest en vooral Rene was een echte wereldreiziger, hij was al in Azie en Afrika geweest. Met hen zijn we een aantal dagen opgetrokken.
Inmiddels verblijven we In Nasca, wat ook In de woestijn ligt. Dit stadje is bekend om zijn Nascalijnen, eeuwenoude lijnen in het zand. Wetenschappers zijn met elkaar nog steeds in discussie over de betekenis, want niemand weet precies wie die lijnen heeft gemaakt en met welk doel ze gemaakt zijn. Op het busstation werden we begroet door een hartelijke meneer die werkelijk iedereen in dit kleine stadje bleek te kennen. (Onderweg naar het hostel moesten we vaak stilstaan omdat hij weer een vriend tegen was gekomen) Maar hij hield woord, het hostel waar hij ons naar toe bracht, zag er prima uit en we hebben hier heerlijk geslapen.
Vanavond zal dat waarschijnlijk anders zijn, we nemen de nachtbus naar Cusco (14 uur) waar we de komende dagen Pasen gaan vieren. En dat feest wordt hier uitgebreid gevierd, dus we zijn erg benieuwd wat we allemaal gaan zien en beleven!
-
23 Maart 2016 - 18:41
Elly:
Ach jongens toch,wat moet dit mooi zijn,ontdekken hoe groot en mooi de wereld is .
Mensen ontmoeten en zand happen,wat misschien wat minder fijn is,maar dat spel je dan wel weer weg.
Tim en Patrick dank weer voor jullie mooie verslag ,ik kijk al weer uit naar het volgende.lieve groet Elly. -
23 Maart 2016 - 18:42
Mieke:
Hoi Tim en Patrick
Nou nou jullie hebben in één week al heel wat beleefd. Zo leuk om te lezen. We genieten op afstand mee.
Liefs
Kees en Mieke -
23 Maart 2016 - 18:50
Kees:
Nog een p.s. van mij.
Waren die nascalijnen ook vanaf de grond te zien? Lijkt me heel indrukwekkend. Ik heb er ooit een documentaire over gezien.
Groet van Kees -
23 Maart 2016 - 18:56
Marinde:
Hey Tim. En Patrick
Zoo je bent er nog niet heel lang en nu gewoon al zo veel gezien/gedaan/meegemaakt heel erg gaaf om te lezen en het lijkt me op sommige punten ook wel ontroerend dus toptoptop heel veel plezier met jullie verdere reis en blijf vooral blogs schrijven heel erg leuk om te lezen!
Liefs van je nichtje marinde -
23 Maart 2016 - 21:41
Oom Rik:
Hola Hagt y Mesker,
Leuk om jullie verhalen weer te lezen. En jullie hebben al een hoop gezien. Al moest k wel grinnikken om het zinnetje: ' Wanneer je je ogen dicht doet, lijkt het alsof je in het Midden Oosten bent.' Uit de fotootjes maak ik op dat de stemming er wel in zit. Houen zo! En ik ben benieuwd hoe de Peruanen hun Paasdagen doorbrengen samen met jullie.
Groet en liefs, Rik. -
23 Maart 2016 - 23:18
Adrie Koomen:
Hallo Tim en Patrick, geweldig wat jullie allemaal zien en meemaken, fijn dat wij kunnen meegenieten van jullie reis en zien weer uit naar jullie volgende verslag. Groetjes van Jan en adrie. -
24 Maart 2016 - 14:12
Opa En Oma Korporaal:
Hoi Patrick en Tim, erg interessant allemaal! Fijn dat we gaande wat horen. Groetjes -
24 Maart 2016 - 16:54
Wilma:
Hoi Tim en Patrick, leuk om zo mee te reizen. Jullie hebben nu al veel beleefd en de reis is nog maar net begonnen. Veel plezier nog, groetjes Ben en Wilma.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
